Plaque in de vorm van een vogelkooi, bekroond met een baldakijn. Beschildering in kleinvuurtechniek met de kleuren blauw, geel, rood, groen, mangaanpaars, bruin en zwart. De blauwe gordijnen van het baldakijn zijn aan de zijkanten vastgezet met rozetten met afhangende kwasten. De voorstelling in het midden van een vogeltje tussen de tralies is aangebracht op een dieper gelegen vlak. Onderaan in het midden een langwerpig cartouche met een voorstelling van een jachtpartij in een landschap met een ruïne, aan weerszijden een omkadering van c-voluten met servetwerk en bovenaan twee grote bladeren met in het midden een bloem. Boven in het baldakijn is een medaillon uitgespaard met daarin de afbeelding van een mannenfiguur met stok en wimpel. Onder de baldakijn in het midden tussen twee kwasten een ophanggat.
Al vanaf de zeventiende eeuw was het houden van papegaaien, kanaries en inheemse vinkachtige vogels in vogelkooien in huis een veel voorkomend fenomeen. Dit weerspiegelt zich in gebakken aardewerken tegels en plaquettes in de vorm van vogelkooien. Dergelijke plakken waren voorzien van een ophanggat. Ze waren een vrolijk, decoratief element in het interieur en een uitkomst voor wie geen vogelkooi had. Behalve in Delft werden deze ‘gebakken schilderijen’ onder meer in Makkum, Utrecht en Rotterdam vervaardigd. In Musée des Arts décoratifs in Parijs wordt eenzelfde soort wandplaat bewaard (inv.nr. 17094) waarbij bovenop de baldakijn en boven de rozetten grote tuinvazen staan.
